1 on 1: discodanser Lucas Cabanier

Lucas Cabanier is een bezige bij. Hij is kleuterleider, danser, dansdocent, choreograaf en zo veel meer. Je kent hem misschien wel vanop onze discowedstrijden of als 1/5 van Baba Yega. Maar wie zit er achter dat masker? Leer Lucas beter kennen in ons interview met hem.

Voor mensen die jou niet kennen: wie is Lucas Cabanier?

Lucas Cabanier is een hele spontane, sociale, maar ook een hele strenge persoon. Ik ben heel sportief, actief en ik leef daarrond. Bewegen of dansen is mijn ding. Je zal me nooit zien stil zitten of stil staan. Dan hou ik mij ingetoomd om niet te veel op te vallen of om mijn grenzen te beperken. Ik ben een tof persoon vind ik zelf (lacht).

Wanneer en waar ben je begonnen met dansen?

Ik ben op mijn 4 of 5 jaar beginnen dansen in Turnhout, dat was mijn eerste dansschool. Ik wist niet als kind wat ik moest doen, ik was heel de tijd aan het bewegen. Dus we dachten: ‘we gaan dansen!’. We zijn gaan zien bij een dansschool en dat lag me direct.

Wat betekent dansen voor jou?

Dans is mijn uitlaatklep, al mijn creativiteit, mijn inspiratie. Mijn zorgen, alles wat ik heb wat mij frustreert, mijn stress kan ik daarin uiten en omzetten in iets moois. In choreo, in vriendschap met de dansers. Dus dat is heel belangrijk. Dat is ook wie ik ben. Dat is niet ‘Lucas, de kleutermeester’, maar dat is de danser, Lucas. Omdat ik er graag mee bezig ben, en ook omdat je mij niets anders ziet doen.

Wat is het moeilijkste wat je ooit hebt meegemaakt op vlak van dansen? Hoe ben je daardoor gekomen?

Ik heb op een bepaald moment een keuze moeten maken om ofwel toekomstgericht te gaan kijken, ofwel in het “nu” te leven: wat wil ik in de toekomst doen van dansen, en wat wil ik nu doen. Wil ik nu genieten van hoe jong ik ben en mijn grenzen verleggen? Dus ik heb een knoop moeten doorhakken om van het ene productiehuis, naar het andere productiehuis te gaan, waardoor ik heel veel vrienden en familie verloor. Maar door die beslissing ben ik wel al terecht gekomen bij bijvoorbeeld Studio 100, waar ik mij echt zag opbloeien, waar mijn droom en doel, die ik mijn hele leven had opgesteld, is uitgekomen. Maar daardoor heb ik helaas wel heel wat mensen moeten verliezen en achterlaten.

Welke dansstijl ligt je het meest aan het hart?

Disco freestyle, sowieso!

Hoe ben je begonnen met lesgeven?

Ik heb het even geprobeerd 8 à 9 jaar geleden, omdat ik heel goed in mijn stijl was en ik wou dat zelf ook wel eens doen. Maar ik merkte al snel dat dat te hoog gegrepen was. Ik kreeg de jongste dansertjes en ik wou al direct dat ze op mijn niveau waren, dat ze deden wat ik wou. Dat was geen groot succes, dus nadien heb ik het zo gelaten. Maar dan ben ik een paar jaar geleden onverwachts gebeld door een dansschool waar ik nu ook actief ben, omdat ze iemand zochten die tijdelijk een lesgever kon vervangen. En zo ben ik er weer ingerold. Ik ben nu al 5 jaar vollenbak aan het lesgeven en ben ik verantwoordelijk voor de disco-afdeling, en dat is wel mooi.

Wat doe je het liefst: zelf dansen of lesgeven?

Lesgeven. Maar wel lesgeven op niveau. Dat wil niet zeggen dat het niet op een lager niveau mag zijn, maar ik ben heel streng: ik wil direct resultaat zien. Dus ik ben meer iemand die les geeft in high level disco, of competitiegericht lesgeeft.

Wat is jouw meest betekenisvolle ervaring als lesgever?

Dat is een moeilijke vraag! Ik denk dat dat, zoals bij iedereen, het Belgisch of Vlaams Kampioenschap is. Dat is hetgeen waar je naar uitkijkt. En elk jaar zie je die dansers van nul naar het allerhoogste gaan. En als ze dan Vlaams kampioen worden, ondanks alle zieken, geblesseerden, … Ik denk dat voor mij meest betekenisvolle is. Het onverwachtse moment wanneer je hoort dat je in de top 3 zit, wanneer je dat totaal niet verwacht. Voor dansers geldt dat ook, dat brengt motivatie, zekerheid,... En dat vier je dan wel. Zo is er binnenkort ook een kampioensviering.

Wat is jouw meest betekenisvolle ervaring als performer?

Dat is voor mij dansen bij Studio 100, omdat dat een droom is die is uitgekomen. Dat heeft me ook bloed, zweet en tranen gekost. Daar heb ik hard voor gevochten en ook wel mee afgezien. Dat is voor mij dus ook een erkenning van alle jaren dat ik dit al doe, meer dan een ‘herkenning’ van het gezicht’. Dat is voor mij het meest betekenisvolle.

Wat doe je naast dansen/dansles geven het liefst?

Iets gaan drinken, een terrasje doen. Gewoon even met vrienden zijn of wat rust opzoeken. Of wat brainstormen, want ik ben ook kleuterleider. Ik ben altijd bezig, ik zit nooit stil, ik ben altijd creatief aan het denken.

Wat zou je jongere zelf denken als hij zou zien waar je nu staat?

“Dit had ik nooit verwacht van u.”, 100% zeker. Mensen zeggen dat dromen nooit uitkomen. Of enkel uitkomen als je er hard voor werkt. Dat heb ik effectief ook gedaan. Ik vind voor mezelf dat ik het bewijs ben dat dromen kunnen uitkomen door er hard aan te werken.

Wat zijn jouw dromen? In dans en daarbuiten?

Ik zou nooit zelf een eigen dansschool willen, maar wel een eigen departement dat van mij is, officieel. Als danser heb ik alles gehad wat ik wou hebben, ben ik stilletjes aan het afbouwen omdat het te veel is. Maar als danser zou ik gewoon competitie willen blijven doen, blijven verder doen met wat ik bezig ben, resultaten boeken, mensen opleiden tot high level dansers. En verder zie ik mezelf nog in de kleuterklas staan en huisje, tuintje, boompje. En hopelijk een gezinnetje ook.

Heb je tips voor jonge dansers die een carrière willen zoals jij?

Begin er pas aan als je zekerheid hebt van jezelf en erin gelooft. En niet meteen denken: ‘Ik kan dat niet’, want dan lukt het niet. Ik heb dat jaren gedaan en dan heb ik uiteindelijk alles ‘doorgeknipt’ en gedacht: ‘ik ga het gewoon doen, ik ga zien wat er gebeurt’. Dat was heel moeilijk voor mij. Maar uiteindelijk heeft me dat ook verder geholpen. Dus je moet er 100% achter staan en er hard voor werken. Het is niet omdat je bijvoorbeeld lenig bent of dat je goed show kan verkopen, dat je ook goed kunt dansen of presteren. Je moet er echt wel hard voor werken.

Wat mogen we je toewensen?

Ik denk vooral veel geluk en veel succes in het leven. Veel genieten van elk moment en daarvan profiteren. Veel meer mooie momenten meemaken.