1 on 1 : Jacques & Josiane Goldschmidt dansen 50 jaar wedstrijden
Stel jullie zelf eens kort voor!
Jacques: Wij zijn Jacques en Josiane en wij kennen elkaar ongeveer 50 jaar. Zelf ben ik beginnen dansen in 1970 bij Dansschool Mine en Josiane is een paar maanden later gestart. In 1971 deed ik mijn eerste wedstrijd, nog niet met Josiane, maar met een andere partner. Zij was ook van Dansschool Mine en we hebben een paar maanden samen gedanst. Mijn eerste wedstrijd was op de Dansligadag in Westmalle, voor het 10-jarig bestaan van Dansliga.
Daarna zijn Josiane en ik begonnen met samen wedstrijden te dansen. Onze eerste wedstrijd samen was in dansschool Hendricks, op 16/11/1971. En we zijn blijven dansen tot vandaag, al 50 jaar wedstrijddansen, behalve nu door corona (lacht). In het begin hebben we standard en latin gedanst, maar in latin hebben we maar 3 wedstrijden gedanst. Daarna hebben we ons gespecialiseerd in de standaarddansen. We zijn begonnen te dansen bij Dansliga gedurende een paar jaren. Bij de startklasse dansten we bij Dansliga, en vanaf de 1e klasse was het bij UBAD, wat later BDSF is geworden. En dan zijn we blijven dansen bij BDSF en enkele wedstrijden bij Dansliga tegelijkertijd.
Foto: Museheart Photography
Nu met de fusie dansen we bij de Vlaamse vleugel van BDSF, Danssport Vlaanderen. Vanaf 1977 zijn we begonnen met formatiedansen; dat hebben we 20 jaar gedaan. Onze formatie was gedurende die 20 jaar de beste in België. We waren kampioen van België en we zijn daarmee naar Europese en Wereldkampioenschappen gegaan. In verschillende landen, vooral Duitsland, maar ook Nederland en Oostenrijk. Binnen het individuele dansen zijn we 3 keer Belgisch kampioen geweest, en ook 3 keer vicekampioen. We dansen nu 27 jaar bij Guy en Martine Jottay, bij Dancepoint. Wij wensen aan alle dansparen dat ze ook zo lang kunnen blijven dansen.
Ik heb ook in het bestuur van BDSF gezeten. In 1999 ben ik in het bestuur gekomen, eerst als technicus om raad te geven. Daarna in 2002 als bestuurder. Dan secretaris-generaal en in 2009 ben ik voorzitter geworden tot 2014.
Wat vinden jullie zo fijn aan (wedstrijd)dansen?
Jacques: We zijn begonnen met dansen voor ons plezier en om te leren dansen. Dansen is een sport (niet de enige, maar er zijn er niet zo veel) waarbij je samen kan dansen en waarbij dame en man niet apart zijn. Op een bepaald moment heeft onze dansleraar dan voorgesteld om aan een wedstrijd mee te doen, en dat was onze eerste wedstrijdervaring. Dat was met veel plezier en daarom zijn we blijven wedstrijddansen. We hebben in totaal bijna 500 wedstrijden gedanst.
Josiane: Wij deden het eerder voor het plezier, dan voor het resultaat.
Wat was voor jullie het meest memorabele moment van jullie 50 jaar wedstrijdervaring?
Josiane: De eerste keer kampioen. Dat was onverwacht. We dansten wel om te winnen, maar we wisten niet dat we zouden winnen!
Jacques: Ja, het doel was wel op de voorgrond zijn, maar de eerste plaats behalen, was onverwacht. Een ander memorabel moment was met het formatiedansen deelnemen aan het wereldkampioenschap in Berlijn. Dat was onze eerste keer in Berlijn, in de tijd van de Berlijnse muur. Dus de verplaatsing van Brussel naar Berlijn was al een ervaring op zich. Dan zijn we ook nog over de muur gegaan om de andere kant te bezoeken en dat was ook een speciale ervaring.
Josiane: Dat was in 1985.
Foto: Museheart Photography
Wat was het moeilijkste dat jullie samen hebben meegemaakt tijdens de 50 jaar wedstrijdervaring?
Josiane: Voor mij was het werken en dansen combineren heel moeilijk. De trainingen van de formatie waren in de week ’s avonds, dus eerst ging ik naar het werk, dan thuis met de kinderen, eten voorbereiden, kinderen naar bed, en dan nog gaan dansen. Voor de individuele standaarddans en het formatiedansen dansten we in totaal 3 tot 5 keer per week.
Hebben jullie er ooit aan gedacht om te stoppen?
Josiane: Stoppen, nee. Als ik een nieuwe jurk koop, zeg ik altijd ‘het is misschien de laatste’, maar tot op dit moment is het nog nooit de laatste geweest (lacht).
Jacques: we hebben in feite 3 keer moeten stoppen. Twee keer gedurende ongeveer 6 maanden omdat we kinderen kregen. En dan nu door corona. En dat duurt al lang!
Josiane: Wij zijn ook gestopt wanneer ik een ongeval had met mijn knie. Ik heb een probleem met mijn spieren in mijn been, maar dat duurde niet zo lang, een paar maanden ongeveer.
Jacques: Wij dansen nog altijd met plezier; we zijn trouw aan de dans, trouw ook aan de leraar.
Josiane: Ja, onze leraar is een prachtige leraar!
Jacques: Wij zijn bij Dansschool Mine begonnen, dan zijn we privélessen gaan volgen bij Dhr Elbo, dan een korte periode bij Paul en Yutta Simons, en dan zijn we naar Guy en Martine Jottay gegaan, nu al 27 jaar bij hen.
Los van corona, hoeveel uur per week dansen jullie ongeveer?
Jacques: wij dansten één keer per week, dan trainden we alleen in de zaal. En als het mogelijk is, nemen wij ook nog een les. Dus 2 keer per week in totaal.
Vinden jullie dat de impact van corona groot is op jullie mentale en fysieke welzijn?
Josiane: Ja, het is niet goed voor de moraal.
Jacques: We weten ook niet hoe het zal zijn als wij terug op de dansvloer staan; hoe het dan zal gaan. Gaat het even goed als ervoor of niet? Dat kunnen wij niet weten zonder deel te nemen aan een wedstrijd. Wij voelen ons nog jong genoeg voor de dans, maar er zijn ook nog andere paren.
Josiane: En de motivatie is soms een beetje moeilijk door corona.
En doen jullie nog iets anders om de fysieke gezondheid te onderhouden?
Josiane: Voor corona deed ik turnen, zwemmen en yoga. Maar nu met de corona is dat allemaal gedaan. Enkel fietsen kan ik nog doen.
Jacques: Ik doe nog één keer per week golf, en dat kan nog wel doorgaan. Golf is ook een beetje swing hé (lacht).
Foto: Museheart Photography
Wat willen jullie nog doen in jullie carrière?
Jacques: We zijn begonnen met wat we nu de “adults” noemen. We zijn lang bij adults gebleven, zelfs als onze leeftijd ons de mogelijkheid gaf om in een seniorencategorie te dansen. We zijn misschien een beetje te lang bij de jongeren gebleven, maar onze gezondheid liet het toe. Nu dansen we bij senioren 4. Er zijn dansers die komen met een leeftijd van 65 voor de ene en 60 voor de andere. Dat geeft een licht verschil van 10 jaar voor één van de beide.
Josiane: Dat is op onze leeftijd heel veel!
Jacques: We zullen dus zien hoe het gaat op de wedstrijden. Voor corona waren we vicekampioen, maar wij hebben er geen probleem mee dat een ander paar beter of jonger is en voor ons eindigt. De huidige kampioenen dansen heel goed. Die zijn ook 4-5 jaar jonger. Wij willen wel proberen op niveau te blijven en te blijven vechten voor de beste plaats.
Hebben jullie tips voor andere wedstrijddansers?
Jacques: Dat hangt een beetje van het paar af. Wij denken dat voor ons 2x per week trainen genoeg is, omdat we nog andere sport doen. Maar wij weten dat er paren zijn die meer willen dansen. Wij doen dat niet, maar wij voelen wel dat het nodig is te blijven dansen. Want als wij stoppen voor een maand, bv. na een vakantieperiode, dan is het moeilijk om hetzelfde niveau te behouden.
Josiane: Dans is goed voor de conditie. We moeten elke week 2x of meer dansen, want anders verliezen we onze conditie.
Dus niet te lang blijven stil zitten en het dansen niet on hold zetten is eigenlijk de boodschap?
Josiane: Ja!
Jacques: In het oude tijdschrift Strict Tempo van Dansliga stond: ‘dansen is plezier’. En dat is waar! En dansen is ook goed voor de gezondheid!
Wat mogen we jullie toewensen?
Josiane: Zo lang mogelijk in goede gezondheid kunnen dansen.
Jacques: Je kan beginnen te dansen als je jong bent, of veel later. Er zijn paren die begonnen zijn te dansen rond 40/50 jaar en dan gaat dat heel goed. Blijven dansen is moeilijker, maar het gaat. We zijn niet de enigen. Het is goed als je jong begint te dansen, maar het is nooit te laat.
Is er iets dat jullie nog willen toevoegen?
Josiane: We hebben onze eigen dansclub in Brussel.
Jacques: We hebben die opgericht in 1980 en we organiseren daar wekelijkse danslessen en trainingsavonden, en ook 3x per jaar dansavonden.
Josiane: Dat neemt ook een beetje van onze tijd in beslag.
Jacques: Maar wij dansen wedstrijden voor Dancepoint, die andere club is niet voor wedstrijdparen.
En geven jullie zelf ook les?
Jacques: Nee, Guy Jottay heeft dat al eens voorgesteld, maar er zijn dansleraren en er zijn wedstrijdparen. Indien een paar in een georganiseerd kader wekelijks dansles geeft, dan is dit voor ons een “professional” en wij kiezen om “amateur” te blijven. Wij dansen voor ons plezier en voor wedstrijden.
